Crimitivity

Het is de grap van de familie. Als we Texel komen gaat de autogordel los, want er is op Texel maar één politiewagen en die heeft wel wat beters te doen. Zeker in het hoogseizoen met al die toeristen op het eiland.

Onlangs is ons familiehuis opgeknapt en de aannemer vond het wel een goed idee om het huis te voorzien van het beste hang- en sluitwerk. Toen hij dat vertelde, merkte ik op dat er op Texel toch zeker geen criminaliteit is. Waarop de aannemer, zoals elke Texelaar, reageerde dat de inbrekers van de overkant komen. Mijn interne criminologische encyclopedie kwam direct met diverse tegenargumenten. Zo’n inbreker neemt toch niet serieus de boot, betaalt voor een kaartje, checkt de dienstregeling en stemt daar de plaats en de duur van de inbraak op af zodat hij (zij kan ook, maar komt minder vaak voor) direct weer van het eiland af kan? De aannemer vond dat een aannemelijke theorie, wat mij betreft is dat veel teveel moeite.

Verreweg de meeste inbrekers hebben een werkgebied die vlak rond hun eigen verblijfplaats ligt. Gemak dient de mens, nietwaar? Van hun eigen buurt weten ze precies wie op vakantie is en of er wat te halen valt. Hoe vaak ik niet bij Slachtofferhulp Nederland heb gehoord van mensen die slachtoffer zijn van een inbraak dat ze net een aardige hoeveelheid contant geld en sieraden in huis hadden voor een feest. De inbreker wist de kluis feilloos te vinden. Toevallig. Hetzelfde hoorde ik toen ik nog met jongeren op straat werkte. Iemand had wat geld in zijn auto gelegd, uit het zicht. Er werd diezelfde avond in de auto ingebroken. Geld weg. Toevallig. In dit geval hadden ze een vermoeden wie het gedaan had, iemand uit de straat, maar bewijs dat maar.

In 2014 is er 9 keer ingebroken op Texel, in 2015 was dat zelfs 19 keer. Daarvan was 16% slechts een poging. In 2015 vonden de meeste inbraken plaats in Den Burg en De Koog, de grootste plaatsen op het eiland. Daarnaast vonden de meeste inbraken plaats in November (bron). Ik heb niks kunnen vinden over de herkomst van de daders. Wel kwam ik een artikel in de Texelse Courant tegen over een Juweliersroof gepleegd door twee mannen uit Utrecht, deze was “zorgvuldig gepland en beraamd” (bron), al heeft de planning wel tekort geschoten op het gebied van het achterlaten van (DNA)sporen.

Ik snap hem wel hoor, die aannemer. Je voelt je het veiligst in de waan dat gevaar van buiten komt. De grote boze inbreker moet wel van de overkant komen, dat kan geen Texelaar zijn.