Crimitivity

Vroeger toen alles nog met de hand geschreven werd, noemden ze het nog kalligraferen. Het was zo’n tijdrovende klus om hele lappen tekst continu uit te schrijven dat ze ergens in de 15e eeuw zijn begonnen met de uitvinding van de boekdrukkunst. Nu is het 2017, hebben we tijd over, zijn we al die digitale berichten een beetje zat en gaan we gewoon weer terug in de tijd. Waarom ook niet. Handlettering is leuk, iedereen kan het, je kan er de leukste persoonlijke berichten mee maken en daar maak je de ontvanger dan weer erg blij mee.

Ik heb altijd wel een beetje een fascinatie gehad voor handschriften. Mijn juf in groep vijf zat altijd te zeuren op mijn handschrift. Ik hield mijn pen niet volgens de regels vast waardoor ik puntenaftrek kreeg en als ik dat aanpaste ging ik minder mooi schrijven waarvoor ik puntenaftrek kreeg. Pfff wat een zeikerd, het was ook nooit goed. Sindsdien hou ik mijn pen lekker vast zoals ik wil en schrijf ik best netjes, al zeg ik het zelf.

Ik vind het leuk om naar het handschrift van anderen te kijken en te spelen met manieren van schrijven. De Handlettering-trend past daarmee prima in mijn straatje. Bovenstaande afbeelding is mijn eerste Handlettering poging. Uiteraard met een doodle van een konijntje, want wie vindt konijntjes nou niet lief?

Mijn tweede poging is het logo van Crimitivity geworden. Mijn gezicht en profil met de letters in plaats van mijn haar. Het resultaat is een klein kunstwerkje genaamd “My head is flooding with Crimitivity”, misschien wel mijn beste tot ooit.

Omdat zwart wit ook maar saai is, heb ik er met Aquarelpotloden wat kleur aan toegevoegd. Dat maakt het gelijk een stuk gezelliger. Verder gebruik ik een potlood en een gummetje voor de eerste schetsen en fineliners en Kalligrafiestiften van verschillende diktes wanneer ik er tevreden mee ben.

Dit wereldbolletje is de nieuwste Handlettering-doodle. Vaak zit het idee al een tijdje in mijn hoofd, maar de precieze uitwerking heeft wat tijd nodig. Stap voor stap werk ik dan toe naar een resultaat waar ik best een beetje trots op ben. Wat een ontzettend leuke bezigheid is dat Handletteren toch, misschien moet ik er toch maar weer wat meer tijd voor vrij gaan maken – voor de robots komen, mijn ideeën zonder vragen uitwerken en ik weer op zoek kan gaan naar Kalligrafie 3.0 (it’s really the work of my hand-handlettering)!