Crimitivity

Een echte must see bij een bezoek aan Campania, de provincie waarin Napels ligt, is natuurlijk Pompeï. In onze reisgids wordt het omschreven als een dorpje dat wereldberoemd is door de archeologische opgravingen, maar dan bedoelen ze niet de opgravingen zelf. De stad die ze met die opgravingen hebben gevonden is zo onvoorstelbaar groot. Daar kun je wel een paar dagen in doorbrengen!

De stad werd in het jaar 79 na Christus door een uitbarsting van de naastgelegen Vesuvius vernietigd. Daaraan vooraf ging een zware explosie met hete gassen waardoor uiteindelijk meer mensen zijn overleden dan door de eruptie zelf. De verwoestende gaswolk zorgde ervoor dat mensen zowat verpulverden, holle ruimtes achterlatend in de aslaag. Door deze holtes op te vullen met gips, kregen onderzoekers een afdruk van de mensen die in de stad leefden.

Je kunt bij de ingang een audio guide huren, wat zeker een aanrader is als je de tijd en rust hebt om deze te beluisteren. Zonder gids – in welke vorm dan ook –  is het moeilijk beginnen in de stad. Het is lang niet altijd aangegeven wat belangrijke gebouwen zijn en wat het voor gebouw is geweest. Dan is enige toelichting wel fijn. Wij hebben een wandeling met onze 100% Napels reisgids gedaan waardoor we in ieder geval de hoogtepunten hebben bezocht.

Zo bezochten we een badhuis met erotische muurschilderingen, een lauwe kamer en een warme kamer. Het zag er allemaal mooi en rijk uit voor z’n tijd uit, maar de huizen beschikken zelf natuurlijk niet over een badkamer.

We bezochten ook een aantal villa’s met fresco’s en marmer. Deze huizen beschikken overigens wel over eigen thermen. Verschil moet er wezen.

In een huis met zulke mooie fresco’s wil ik ook wel wonen. Prachtig gedaan en knap dat ze dat de lava daar zo mooi vanaf hebben gekregen.

De villa’s beschikken ook over grote (binnen)tuinen met stallen en beelden.

Ik vind het nog steeds indrukwekkend hoe de Romeinen alles met stenen konden maken. Van huizen en beelden tot tafels en bedden. Alles werd van steen gemaakt. Maar dat is blijkbaar niet de enige grondstof die ze tot hun beschikking hadden. In de tuin van één van de villa’s kwamen we dit kleine bronzen beeldje tegen.

Dan rest nog de vraag: hoe doen ze dat nou die uitgravingen? Nou zo met een kwastje en een schrappertje (de vaktermen voor dit gereedschap ken ik ook niet).

Om in de stijl van het vorige deel te blijven, eindig ik weer met een dierenfoto. Er leefden natuurlijk niet alleen maar mensen in Pompeï. Ook deze hond werd verrast door de uitbarsting van de Vesuvius. Dat maakt misschien nog wel meer indruk dat de “versteende” mensen.

Het je het eerste deel van ons reisverslag nog niet gelezen? Hierin kun je onder andere lezen over ons hotel in Varcaturo, de omgeving en restaurant- en winkeltips.  Je kunt het lezen via door hier te klikken.