De combinatie criminologie en creativiteit zorgt voor een probleem. Ik heb er geen beelden bij. Bij de creatieve berichten wel natuurlijk. Daar schrijf ik over wat ik de afgelopen week heb getekend of gehobbyd. Bij Criminologie niet. Ik ben niet aanwezig op de crime scene, ik heb geen foto van de dader, het slachtoffer of de gevolgen van de criminaliteit. Ik kan er dus ook geen mooie foto van maken.
Dat betekent dat ik een andere oplossing moet zoeken. Ik kan bijvoorbeeld plaatjes op internet zoeken en die gebruiken (uiteraard met vermelding van de bron), maar daar ben ik niet zo’n fan van. Ik etaleer liever mijn eigen werk. Omdat ik daar trots op ben. Omdat Crimitivity daarom gaat. Mijn creativiteit.
Dan blijft tekenen nog over. Hoe leuk is het als ik mijn eigen berichten kan illustreren. Dit idee zit al langer in mijn hoofd, maar een concept heb ik nog niet echt verzonnen. Ik vind het te makkelijk om een boef te tekenen en in verschillende situaties te plaatsen. Een boevig diertje spreekt me al meer aan. En welk diertje leent zich daar heel goed voor?
Juist: een wasbeer. Met zijn zwarte gezichtsmasker en zijn boevige gedrag. Een wasbeer eet namelijk alles en is er niet vies van om bij mensen in de container te klimmen op zoek naar lekkere hapjes.
Wist je dat er onlangs een wasbeer uit New York is meegelift met een container naar Rotterdam? Hij is nu permanent op vakantie in Blijdorp waar hij verzorgd en gevoerd wordt en dus nooit meer in een container hoeft te klimmen.
Maar goed ik dwaal af..
Ik ga dus aan de slag met het tekenen van wasbeertjes zodat ik deze bij mijn criminologieberichten kan plaatsen. En wanneer ik de wasbeertjes moe ben, verzin ik “gewoon” weer iets anders. Zo houd ik mezelf lekker bezig.
Crimitivity 