Heb je ook weleens dat je iets moet doen waar je helemaal geen zin in hebt? Ach natuurlijk, dat heeft iedereen. Iets dat je moet doen of ondergaan, maar echt verschrikkelijk vindt dan?
Dat soort gevoelens hebben sommigen al bij moeten helpen verhuizen (zeg dan gewoon nee), maar ik heb dat gevoel bij ieder bezoek aan welke arts dan ook. Ik ontloop die dingen niet, want je lichaam moet je goed verzorgen en koesteren. Dus ik zet mijn schouders eronder en ga toch. Daar gaat nog wel een kleine strijd aan vooraf:
Meestal voel ik me na afloop trots en stoer dat ik toch doorgezet heb. De laatste keer bleef dat uit, maar ik het is me wel gelukt. Ik bedacht onderstaande woordspeling om een lach op mijn gezicht te brengen. Werkt dat voor jou ook?
